خانه > نوشته های غیر رسمی > هارپر به کجا می رود

هارپر به کجا می رود

۱۱ آذر ۱۳۹۱

این روزها حال خوشی ندارم نه از بابت کار و درگیریهای زندگی که به دلیل خبرهای نه چندان دلچسبی که از گوشه و کنار می رسد. ظاهرا قرار بر این است که دولت هارپر چهره زیبای کانادای صلح دوست را در جهان تغییر دهد. کانادایی که نامش یادآور  تحمل و مدارا میان اقوام و مذاهب و نیز عدالت و صلح و آرامش جهانی بود به سرعت به سمت تبدیل شدن به یک کشور جنگ طلب و پرخاشجو در حرکت است. دولت هارپر آفتی است که به جان هویت کانادایی افتاده است که آخرین ثمره آن رای منفی به شناسایی فلسطین به عنوان عضو بدون حق رای سازمان ملل بود. متاسف شدم که کانادا در کنار تعداد معدودی از کشورها در مقابل ۱۷۹ کشور که حداقل ۱۳۹ تای آنها به این خواسته رای مثبت دادند قرار گرفت.

می دانم که اکثریت کانادایی های با این سیاستها مخالفند و  سر و صدای زیادی هم در کانادا بر علیه هارپر ایجاد شده است. امید دارم در سال ۲۰۱۵ هارپر و حزب زیاده خواهش از قدرت خارج شوند اما نمی دانم تا آن زمان چه از کانادا باقی می ماند.  یادش به خیر آقای ژان کرتین نخست وزیر کهنه کار لیبرال کانادا که برای مشارکت در جنگ با عراق به آمریکا نه گفت و تا پایان بر این نظر ایستاد. مرد بزرگی است و عمرش دراز باد.

برای ما مهاجرین و به خصوص ایرانیان سیاستهای این دولت در بعد داخلی البته اهمیت بیشتری دارد و روزی نیست که برای خوشآمد دیگران هارپر سودایی در سر نپروراند. بیچاره جامعه پرجمعیت اما پریشان ما که گاه برای این سیاستهای آشکار ضد ایرانی کف می زنند و با هارپر عکس یادگاری می گیرند.

این مطلب را در سرمقاله شماره ۱۰ دو ماهنامه پرنیان که به زودی منتشر می شود بیشتر یاز کرده ام.

خواندن مطلب آقای بسطامی در مورد موضوع را هم در سایت کنپاس در این نشانی توصیه می کنم

  1. کورش
    ۱۳ آذر ۱۳۹۱ در ۲۰:۲۹ | #1

    چقدر باعث تاسف بود این حرکت که در بین هشتاد و چند کشور تنها کانادا و امریکا رای منفی و نه ممتنع به تشکیل کشور فلسطینی دادند، اتفاقاً برای من نیز که هنوز سوگند نخورده ام بسیار منزجر کننده بود و احساس سرافکندگی کردم که چرا باید جایی که به دلیل فرار از شرایط بی نیاز از تشریح کشورمان، بعنوان مقصد بعدی ما انتخاب شده است اینچنین غیر مسولانه رخ بنماید. متاسفانه این دست حرکات هم کم نیستند! در جایی خواندم در نظر سنجی که اخیرا در کانادا انجام شده است، اکثریت شرکت کنندگان رای به جنگ با ایران داده اند! و این برای بنده که نیک میدانم جامعه موفق ایرانیان مقیم، نزد کانادایی ها بخوبی شناخته شده است، بسیار عجیب است و احساس می کنم تبلیغات به اصطلاح بایاس شده دولت وقت در این جهت گیری بی نتیجه نبوده است. نتیجه اینکه با در نظر گرفتن سیر حوادث لااقل اینجانب کم کم از طلا بودن پشیمان گشته ام! و با تاخیرات و تغییرات انجام شده چه بسا قید این مهاجرت را بزنم و فکر زندگی و تلاش مجدد در کشوری اینگونه را برای همیشه از سر بدر کنم!!!

  2. mona
    ۱۳ آذر ۱۳۹۱ در ۱۱:۳۸ | #3

    اقای دکتر راستش من هم با خوندن این خبر بسیار متاثر شدم

  3. هدی
    ۱۱ آذر ۱۳۹۱ در ۲۱:۴۹ | #4

    با عرض سلام
    جناب دکتر چه اتفاقاتی قراره بیفته؟؟

  4. فرهاد فرهنگ فر
    ۱۱ آذر ۱۳۹۱ در ۲۱:۱۰ | #6

    قبل از اقدام برای مهاجرت به کانادا چند سفر به اروپا و از جمله به نروژ داشتیم و ابتدا این کشور را به علت داشتن مردم صلح دوستش برای مهاجرت انتخاب و اقداماتی هم انجام دادیم. اما بعد از مدتی متقاعد شدیم که کانادا مقصد بهتری برای ساختن زندگی آینده است. با شنیدن رای کانادا در سازمان ملل واقعا متاسف شدم و از صمیم قلب آرزومندم دموکراسی و صلح دوستی اکثریت مردم کانادا جهت حرکت این کشور را در سال ۲۰۱۵ تغییر دهد.

دیدگاه ها مسدود است.