سمینار دو روزه ما در تهران برگزار خواهد شد. شرکت در این سمینار را برای آنها که در آینده نزدیک راهی کانادا هستندتوصیه می کنم. سمینار در روز نخست به موضوع شروع و ادامه زندگی می پردازد و در روز دوم موضوع اشتغال و کاریابی را مورد توجه قرار می دهد. سه کارشناس با تجربه هم از کانادا برای سمینار به ایران می آیند و فرصت خوبی است برای استفاده از تجربیات آنها.
موضوعات مورد بحث سمینار برای مخاطبین این وبلاگ قطعا جذاب است. تخفیف ویژه ای هم برای موکلین در نظر گرفته شده است. جزییات بیشتر را در سایت کنپارس اعلام خواهیم کرد.
تاریخ برگزاری اول و دوم اسفند ۹۲
مسابقه هفت سین ما برای پنجمین سال همزمان با نوروز ۹۳ برگزار می شود. به زودی شرایط شرکت در مسابقه و نیز جوایز از طریق وب سایت این مسابقه به اطلاع شما خواهد رسید. این مسابقه بخشی از برنامه های فرهنگی گروه رسانه ای پرنیان است که با حمایت کنپارس انجام می شود.
این متنی است که برای انتشار در پرنیان ۱۹ نوشته ام. با توجه به حضور نخست وزیر کانادا در اسراییل مناسب دیدم در اینجا منتشر شود.
زمانی کشوری را می شناختم که به صلح دوستی شهره بود. این کشور درست بر خلاف همسایه جنوبی اش سودای درگیری و جنگ با دیگران در سر نداشت سهل است که سرزمین امنی برای آسیب دیدگان جنگ بود برای همه آنها که گوشه امنی می خواستند و زندگی آرامی در گوشه ای از دنیا به دور از رنج سرزمین مادری. کانادا را می گویم. کانادایی که دیگر نیست. کانادایی که در لشکرکشی همسایه جنوبی به آن سوی آبها با جنگ طلبان آمریکایی همراهی نکرد. کانادایی که فرستاده هایش در نقاط مختلف دنیا سفیر صلح و دوستی بودند. کانادایی که با همه کشورهای جهان رابطه ای معقول و منطقی داشت و از افراطی گری و دخالت در بحرانهای منطقه ای دور بود تا آنجا که اتباع آن محبوب جهانیان بودند و اتباع همسایه جنوبی در سفرهای آن سوی آبها پرچمش را بر هر چه داشتند نصب می کردند تا محبوبیت کانادایی آنها را از هر گزندی دور بدارد.
دولت کانادایی که دیگر نیست نگران چهره کشورش در جهان بود، برای محیط زیست نگران بود و در فعالیتهای منطقه ای و جهانی برای حفظ محیط زیست پیشتاز بود. دشمن نداشت پس لازم نبود بمب و موشک انبار کند و ارتشی پر خرج تدارک ببیند.
هجدهمین شماره پرنیان منتشر شده است و در دسترس علاقمندان است. شما علاوه بر اینکه می توانید نشریه را اینجا آنلاین بخوانید می توانید با دانلود اپلیکیشنهای اپل و آندروید آنرا روی تلفنهای دستی خود داشته باشید.
مقاله ای در سایت پارس کانادا نوشته ام که توصیه می کنم اینجا بخوانید
دوستی نوشته است:
اینجانب از موکلین حضرتعالی در مهرماه سال جاری موفق به کسب ویزای مهاجرت به کانادا از طریق نیروهای متخصص فدرال گردیدم و تصمیم دارم در اردیبهشت ماه سال اینده به کانادا مهاجرت و در ونکوور ساکن شوم. از آنجائیکه در حاضر ساکن شیراز هستم، راحت ترین روش برای سفر به کانادا پرواز از شیراز با هواپیمای قطر ایرلاین است. این پرواز از شیراز به دوحه و از دوحه به مونترال پرواز داشته و پس از فرود در مونترال میتوان با پرواز ایرکانادا از مونترال به ونکوور پرواز نمود.
سؤال این است که من باید حتما در مونترال ( اولین جایی در کانادا که ورود پیدا می کنم) مدارک لندینگ را به افسر نشان دهم یا میتوانم این امر را به فرودگاه ونکوور( شهری که میخواهم در آن ساکن شوم) موکول کنم چرا که از یک طرف بین پرواز قطری و پرواز ایر کانادا زمان زیادی نیست و از طرف دیگر در ونکوور در صورت نیاز به دسترسی به افسر مهاجرت سهل تر و اسانتر است. اینجانب تمایل به ارائه مدارک در فرودگاه ونکوور دارم.لطفا من را راهنمایی فرمایید.
و اما پاسخ: ادامه ی نوشته
قرار بود از روز دوم ژانویه برنامه نیروی متخصص بین المللی ساسکاچوان آغاز به کار کند و به صورت آنلاین درخواست متقاضیان را بپذیرد. مجموعه ما تمام همت خود را به کار گرفت تا درخواست متقاضیان را آماده ثبت کند. با همه مشکلات پرونده ها آماده ثبت شد و کادر دفتر مونترآل روز نخست سال ۲۰۱۴ خود را به دفتر رسانده اند و مشغول آماده سازی پرونده ها برای وارد کردن به سیستم شدند. همه منتظر ۱۲ شب به وقت ساسکاچوان بودند و باز شدن سایت برای دریافت آنلاین پرونده در آغازین ساعت روز دوم ژانویه.
ساعت از ۱۲ گذشت و سایت باز نشد ۴ نفر از کادر مونترآل و ۵ نفر از کادر تهران در ارتباط مداوم تمام شب را بیدار ماندند و هر چند دقیقه یکبار سایت را چک کردند. اما پیام همان بود و به محض کلیک بر لینک apply online پیام خارج بودن سرور از سرویس اعلام می شد. این حکایت تا ساعت ۱۱ صبح به وقت ساسکاچوان ادامه داشت. لینک سرانجام جواب داد اما با ورود اولین اطلاعات و کلیک بر دکمه enter باز سرور به کما می رفت.
ساسکاچوان در سایت اداره مهاجرت خود اعلام کرده است که سایت ایراد دارد و مشکل رفع می شود ولی تا این لحظه که برای شما می نویسم مشکل حل نشده است و همچنان کادر دفتر مونترآل که الان ۲۶ ساعت است سر کار خود بدون استراحت حاضر بوده اند منتظر رفع مشکل سایت هستند. بر خود لازم می دانم از همراهی همه همکارانم در این ماجرا تشکر کنم به خصوص از آقای توتونچی و خانم ها فروغی و سرحدی در مونترآل و خانمها امیریان، باقری، معالی، شریف، عنابستانی، پارسان و ابدی در تهران. ادامه ی نوشته
صفحه فیسبوک من در این نشانی راه اندازی شد و از این پس تلاش می کنم نوشته های پراکنده ام را در فیسبوک هم منتشر کنم. البته پیش از این هم صفحه فیسبوک پرنیان و نیز صفحه فیسبوک پارس کانادا برقرار بود که خوشحال می شوم تشریف ببرید و هر سه را لایک کنید.
۲۰۱۳ با همه خوبیها و بدی هایش گذشت. سال عجیبی بود. دلایل بسیار برای دوست داشتنش دارم که ترجیح می دهم به آنها بیندیشم. ۲۰۱۴ اما متفاوت شروع شد و تیم کنپارس در دفاتر ایران و کانادا خود را برای تغییرات پیش رو در حوزه مهاجرت آماده می کنند. سال جدید را به همه همکاران و دوستان و نیز موکلین عزیز تبریک می گویم و برای همه شما سالی سرشار از موفقیت و شادکامی آرزومندم. امیدوارم امسال سال خبرهای خوب باشد که به اندازه کافی خبر بد در سال ۲۰۱۳ داشتیم.
آقای جو کلارک در کارنامه خود سابقه چند ماه نخست وزیری کانادا را درست در روزهای پرالتهاب انقلاب ایران دارد یعنی از میانه سال ۱۹۷۹ تا مارس ۱۹۸۰ او بعدها در دولت مالرونی، نخست وزیر دولت محافظه کار، وزیر خارجه کانادا بود و اکنون ۷۴ سال دارد. اخیرا کتابی منتشر کرده است به نام How we lead که بسیار سر و صدا کرده است.
این کتاب انتقادات تندی به نخست ویزر فعلی کانادا دارد و او را اگر چه خود را محافظه کار می داند کسی معرفی می کند که مصالح و منافع کشور کانادا را فدای منافع و مصالح گروه کوچکی کرده است. او همچنین سیاست خاورمیانه ای هارپر را نقد می کند و بسته شدن سفارت کانادا در تهران را اشتباه بزرگ می خواند. کلارک معتقد است سنت رهبری کانادا از ۲۰۰۶ با آمدن هارپر رعایت نشده است و نقش بین المللی کانادا به عنوان یک داور به بازیگر و حامی یک طرف از دعواهای بین لمللی تغییر کرده است.
جو کلارک مصاحبه ای شنیدنی در مورد دیدگاههای خود با رادیو سی بی سی داشته است که می توانید اینجا گوش کنید.
در تصویر ژان کرتین و جو کلارک را در کنار یکدیگر می بینید
