مهاجرت آگاهانه و موفق Successful and Smart Immigration

دوستی تماس گرفته بود و می پرسید آیا می تواند پول خود را در کردیت کارت بگذارد و به کانادا بیاید و از زحمت نقل و انتقال پول در امان باشد.

این سوال شاید برای بسیاری از هموطنان در ایران اصلا عجیب نباشد ولی برای آن دسته از کسانی که با مفهوم کارت اعتباری در دنیای خارج از ایران آشنا هستند نه تنها عجیب که خنده دار است.

چرا؟

کارت اعتباری که در انگلیسی به آن Credit Card می گویند کارتی است که موسسات مالی در اختیار شما در صورت داشتن اعتبار کافی می گذارند تا به میزان معینی با استفاده از آن خرید کنید و یا پول نقد از بانک و یا ماشینهای ATM دریافت کنید. میزان این اعتبار بسته به عوامل متعددی از جمله درآمد سال قبل؛ گردش مالی؛ داشتن ملک؛ سابقه داشتن کارت اعتباری؛ خوش حسابی در پرداخت صورت حسابها و …. بستگی دارد. در هر کشوری هم یک اداره اعتبار هست (در کانادا Credit Bureau نامیده می شود) که  هر فرد صاحب اعتباری در آن پرونده دارد و هر موسسه مالی که می خواهد به فردی اعتبار و یا وام بدهد گزارشی را از وضعیت این فرد از آن اداره البته با رضایت وی دریافت می کند. این رویه ای است که برخی از صاحبخانه ها هم در پیش می گیرند تا از داشتن مستاجرین بد حساب در امان باشند.

تازه واردین برای دریافت کردیت مشکل دارند تنها به این دلیل که سابقه ای در سیستم ندارند و در آمدی هم از آنها ثبت نشده اما اگر بتوانند همان سال اول کردیت کارتی به هر میزان اعتبار حتی در حد ۵۰۰ دلار هم بگیرند بسیار خوب است و به محض اینکه به سیستم متوجه خوش حسابی شما بشود این اعتبار را افزایش می دهد و ممکن است بعد از چندی کردیت کارتی با سقف چند ده هزار دلاری داشته باشید.

دریافت هر گونه کردیت عملا پرونده شما را در آن اداره باز می کند و داشتن یک رکورد خوب در آن اداره بسیار ارزشمند است. سقف اعتبار شما به نسبت سابقه شما در اداره اعتبار و خوش حسابی شما بالا می رود. برای هر فردی یک شاخص برای میزان اعتبارش تعریف می شود که به آن Credit Score می گویند. هر چه این شاخص بالاتر باشد شما در دریافت اعتبارات راحتتر هستید و هر چه پایین تر باشد مشکل شما برای مثلا دریافت وام مسکن بیشتر است و به تعبیری از نظر سیستم خطر وام دادن به شما بالاتر است. این شاخص با بدهکار ماندن به مدت طولانی؛ عدم پرداخت به موقع صورتحسابها؛ درخواستهای متعدد برای تسهیلات مالی در موسسات مختلف و … کم می شود و با داشتن اعتبار مالی ولی بدهی پایین؛ نداشتن صورتحساب پرداخت نشده؛ نداشتن چک برگشتی و …. بالا می رود.

شرکتهایی که کردیت کارت می دهند محدودند Visa, Master Card, American Express و ……. ولی هر بانک و موسسه مالی و حتی برخی فروشگاههای بزرگ با یکی از آنها طرف قرارداد است و از طرف آنها به مشتریانشان کردیت کارت می دهد. وقتی به شما کردیت کارت ۱۰۰۰ دلاری دادند شما می توانید تا سقف ۱۰۰۰ دلار استفاده کنید و سر ماه برای شما صورتحساب می آید و شما باید تا تاریخ معینی حداقلی را پرداخت کنید که به آن Minimum Payment می گویند و سود بانکی بدهی باقی مانده در صورتحساب بعدی منعکس می شود که معمولا سود قابل توجهی است مثلا در حالتی که سود بانکی در کانادا حدود ۳ درصد است سود کردیت کارت شما ممکن است تا ۲۸ درصد هم باشد. این حداقل پرداخت معمولا ۳ درصد بدهی است یعنی شما در این مورد مثال ما باید ۳۰ دلار بدهید تا بدحساب نشوید اگر این ۳۰ دلار را ندهید برای شما یک رکورد منفی ثبت می شود و شاخص پایین می آید. برای اجتناب از پرداخت سود البته هر چه بیشتر بدهید بهتر است. یکی از مشکلات تازه واردین هم همین اسیر شدن به بدهی کردیت کارتهاست که می تواند به تدریج بسیار سنگین شود و باید در این زمینه خیلی محتاط عمل کرد.
برای استفاده از کردیت کارت به صورت آنلاین شما علاوه بر شماره کردیت کارت و نام دارنده آن باید تاریخ انقضا و نیز کد سه رقمی پشت آنرا هم بدانید و برای خرید باید کارت را به فروشنده ارایه کنید و کد مربوطه را هم در دستگاه وارد کنید (این کد محرمانه است و نباید مثل عادت غلطی که در ایران هست در اختیار فروشنده گذاشته شود) و در ضمن قبض فروشگاه را هم امضا کنید و این امضا باید با امضای شما روی کارت مطابقت داشته باشد.

آنچه گفتم خلاصه ای بود از آنچه در کانادا می گذرد آن هم در حوزه کردیت کارت و هر کدام از آن موارد خود پستی مجزا می طلبد ولی برای مقدمه آنچه می خواهم بگویم کافی است.

ایران متاسفانه در تحریم بین المللی است و شرکتهای بزرگ مانند مسترکارت و ویزا کارت نمی توانند به ایران و موسسات ایرانی و حتی ایرانیان ساکن ایران ارایه خدمات داشته باشند ولی برخی بانکهای خصوصی از طریق کشورهای آسیای میانه با زدو بندهایی که با طرفهای مالی خود در آن کشورها دارند کردیت کارتهایی را در اختیار مشتریان خود قرار می دهند و از آنجا که این کارتها به صورت عادی صادر نشده اند مانند کارتهای بانکی باید با مبلغ معینی شارژ شوند در حقیقت کردیت کارت به معنی واقعی نیستند. دارنده کارت هم ممکن است نام خود را بر روی کارت ببیند ولی سابقه ای در هیچ اداره کردیتی ندارد و نمی داند اساسا چه نام و نشانی از وی در سیستم ثبت شده است. این نشانی نمی تواند ایران باشد چون در این صورت ویزا و مستر کارت مانع خواهند شد بنابراین احتمالا یک نشانی خارج از ایران دارد که دارنده نمی داند.

منظور دوست ما در حقیقت این بود که برود ده هزار دلار پول بی زبان را به بانک بدهد که بانک به وی یک کردیت کارت با سقف ۱۰ هزار دلار بدهد و او آنرا به عنوان پول همراه به کانادا بیاورد و استفاده کند.

حال اشکال کار کجاست؟

۱- حتی بانکهایی که این کارتها را در اختیار مشتریان قرار می دهند هنگام تحویل برگه ای را امضا می گیرند و از خود در مورد بلوکه شدن و یا کار نکردن آن به هر دلیل سلب مسوولیت می کنند چون می دانند غیر قانونی صادر شده اند.

۲- این کارتها معلوم نیست در کانادا کار کنند و این احتمال بسیار زیاد است که جواب ندهند. دوستی دارم که چنین کارتی را داشت و در چین براحتی از آن استفاده کرده بود ولی در کانادا مشکل داشت.

۳- اگر مشکلی پیش بیاید و هنگام استفاده از آن به دلیل سو تفاهم و یا ….. با فروشنده دچار اختلاف شوید امکان اثبات تعلق کارت به شما وجود ندارد چون در سوابق کارت در سیستم مالی بین المللی نشانی دیگری ثبت شده که شما از آن بی اطلاعید. این موضوع می تواند به گرفتاریهای بیشتر از جمله متهم شدن به کلاهبرداری و یا جعل کارت و ….. بیانجامد.

۴- شرکتهای صادرکننده کردیت کارت دایم در حال بررسی و تحقیق در مورد کلاهبرداری های کردیتی و … هر زمان متوجه شوند این کارت به صورت غیر قانونی در اختیار شما قرار گرفته فورا آنرا می بندند و پول شما نیز هدر می شود.

خلاصه اینکه کار درستی نیست.

این مطلب در وبلاگ پارس کانادا در سایت لوکوپ نیز منتشر شده است