خانه > اخبار کنپارس > حاشیه های حضور در پارلمان کانادا و چند نکته

حاشیه های حضور در پارلمان کانادا و چند نکته

۸ آبان ۱۳۹۰

با وجود اینکه هنوز متن مطالب مطرح شده در جلسه کمیسیون مهاجرت پارلمان منتشر نشده است و دوستان در ایران برای دانلود فیلم مشکل دارند ولی به نظر می رسد تعداد زیادی از عزیزان فیلم را دیده اند و بسیاری از آنان با ارسال ایمیل و گذاشتن کامنت در این وبلاگ در این خصوص نظرات و سوالات خود را ابراز کرده اند. از دوستانی که ما را تشویق کرده اند و نیز آنانی که انتقاد خود را به ما اعلام کرده اند صمیمانه سپاسگزارم.

در این پست ضمن اشاره  به برخی حواشی جلسه به چند نکته مطرح شده از سوی دوستان هم خواهم پرداخت.


۱- بسیاری از دوستان می پرسند نتیجه این جلسه چه شد و یا چه می شود؟ به این سوال در پستی در سایت اشاره کرده ام  ولی اجمالا باید بدانید که این بخشی از یک حرکت سیاسی است و قرار نیست نتیجه مستقیم بدهد.

۲- در این جلسه نماینده پارلمانی کنی که خود عضو همین کمیسیون است شرکت داشت.اقای ریک دای کسترا Rick Dykastra همان فردی است که سوالات انحرافی می کرد مانند اینکه بررسی صلاحیت پزشکان ایرانی در اداره مهاجرت طول می کشد و یا اینکه سوال می کند از متقاضیان خواسته اید دوباره اقدام کنند و ….. این همان نگاه جیسن کنی است  یعنی انتهای وقاحت سیاسی و تلاش برای مخفی کردن حقیقت. برخی از دوستان برخورد این نماینده را موجب نا امیدی و دلسردی می دانند اما اینطور نیست ما آنجا نبودیم که جیسن کنی و معاونش را از آنچه در دمشق می گذرد آگاه کنیم آنها خود چنین کرده اند و بر کرده خود آگاهند ما در آنجا بودیم تا دیگر نمایندگان و نیز عموم جامعه کانادایی از آنچه در دمشق می گذرد آکاه شوند و تصور می کنم در همان صحبت ۵ دقیقه ای این اتفاق افتاد.

 

۳- به برخی سوالات از جمله سوال آخر آنطور که باید پاسخ ندادم جو پر استرس جلسه به دلیل اولین حضور در چنین جلسه ای, وقت بسیار کم و فشاری که رییس جلسه با نگاه گاه گاه خود به ساعت وارد می کرد و …….. می تواند از جمله دلایل آن باشد. امیدوارم در نوبت بعدی که احتمال زیاد دعوت می شویم بتوانم آنچه این بار نگفتم را بگویم ضمن اینکه این بار می دانم که با چه افرادی و با چه نگاهی طرف هستم. به هر حال اگر دوستان خللی احساس می کنند به بزرگی خود ببخشند و برای بهتر شدن به ما انتقاد کنند.

۴- معتقدم که دیگر نمایندگان محافظه کار در همان جلسه نیز از واقعیت رفتار جیسن کنی بی اطلاع بودند. پس از جلسه دو نفر از آنان بلافاصله پیش من آمدند و سر صحبت باز کردند یکی از آنها آقای کوستاس منگاکیس از شهر ریچموندهیل و دیگری آقای جان وستن از وست ونکوور بریتیش کلمبیا که هر دو ناپلیونی و با استفاده از اختلاف میان لیبرالها و ان دی پی در آن مناطقی که ایرانیان زیادی هم زندگی می کنند موفق به حضور در مجلس شده اند. آقای کوستاس همان است که سوال اول را مطرح کرد که خیلی هم خوب جواب گرفت. وی بعد از جلسه می گفت که ما کامیونیتی ایرانی خوبی داریم و بسیار هم به ما برای پیروزی کمک

  کرده اند. من در پاسخ گفتم که مهاجرانی که به شما رای داده اند از سیاستهای واقعی شما در مورد مهاجرت بی

خبر بوده اند شما سیاستها و شعارهایتان در نقطه مقابل عمل شماست و آقای جیسن کنی به مردم دورغ می گوید. او گفت خیر چنین نیست و اکنون ایرانیان خیلی خوب ویزای موقت می گیرند و به کانادا می ایند و من در پاسخ گفتم من در مورد ویزای اقامت دایم سخن می گویم و هزاران نفری که بر خلاف قانون در صف انتظار نگهداشته اید.

آقای وستن هم به مکالمه وارد شد و او نیز از حمایت ایرانیان منطقه اش راضی بود و می گفت که اداره مهاجرت سال گذشته ویزاهای زیادی داده است و رکورد شکسته است که من در پاسخ گفتم ما از روشهای آقای کنی برای نمایش آگاهیم به شما آمار می دهند اما واقعیت آن است که من گفتم. ایرانیان با جامعه ایران در ارتباطند و هر یک از متقاضیان افراد زیادی را در کانادا می شناسند و این رفتار از دید رای دهندگان شما مخفی نخواهد ماند و برای دور بعد روی این حمایت حساب نکنید.
حقیقت آن است که از یک سو احساس بدی داشتم چون می دانم که بسیاری از هموطنان ما در انتخاب افراد و رای دادن دقت چندانی نمی کنند و با مطالعه دقیق رای نمی دهند. برای یک جامعه مهاجر اولویت سیاستهای مهاجرتی یک دولت است گذشته از اینکه این موضوع دیگر موضوع مهم برای او که سالهاست در کانادا زندگی می کند نیست و از سوی دیگر دریافتم که جیسن کنی هم حزبی های خود را نیز با ارایه آمارهای غیر واقعی بی اطلاع از واقعیت نگهداشته است. صرف تلاش برای همراه کردن این نمایندگان می تواند موضع کنی را ضعیف کند چون می تواند او را به چالشهای درون حزبی دچار کند از این رو بنا داریم ارتباط خود را با نمایندگان محافظه کار موثر بیشتر کنیم و آنها را نیز هر چه بیشتر با واقعیات آشنا سازیم. همه این افراد به وقاحت و دو رویی جیسن کنی و معاون پارلمانی اش نیستند و می توان روی این حقیقت سرمایه گذاری کرد.

از سوی دیگر به این نمایندگانی که از مناطق مهاجر نشین آن هم ناپلیونی رای آورده اند می توان خطر دوباره رای نیاوردن را گوشزد کرد.

  1. شميم
    ۱۱ آبان ۱۳۹۰ در ۱۰:۰۰ | #1

    سلام
    من به عنوان یک مدرس زبان فرانسه با تعداد زیادی از متقاضیان کبک با وکلای مختلف برخورد داشتم و همیشه احساس مسئولیت دفتر شما در قبال موکلینتون برای من قابل تحسین بوده… هر چند که همیشه با داشتن وکیل در پروسه مهاجرت مخالف هستم ولی جانب انصاف رو رعایت کردم و دفتر شمابرای من استثنا بوده ، چون از لحاظ عملکرد با وکلای دیگه که فقط نقش یک دفتر پستی رو بازی می کنن همیشه متفاوت بوده اید (این حرکت جدید دفتر شما این رو کاملاً به من ثابت کرد.)… امیدوارم در راهتون موفق باشید و اگر روزی اقامه دعوایی برای متقاضیان کبک داشتید حتماً همراهتون خواهم بود… (در وبلاگ جایی برای فرستادن پیام خصوصی نبود برای همین این مطلب رو اینجا نوشتم.)

  2. reza
    ۹ آبان ۱۳۹۰ در ۲۲:۱۳ | #3

    آقای دکتر
    باسلام
    این مکالمه ای که بین شما و محافظه کاران گذشت خیلی منو ناامید کرد. البته شما هم بیش از اون کاری نمیتونستید بکنین. اوون پتیشین امضا رو نشونشون بدید. لیست فایل نامبر ها رو نشونشون بدید که در آستانه شکایت به دادگاه هستند . بلکه اینها یکمی دیدشون باز بشه.
    بعدشم مگه چند نفر ایرانی هست که اونها از رای ندادن ایرانیها بترسن ؟!
    مگه ایرانیها چقدر با همدیگه ائتلاف میکنن که اونها بخوان از این جامعه بترسن. البته خودتون هم اشاره داشتید.
    من که ندیدم . اونهایی که اونجان میگن که متاسفانه ایرانیها در اونجا با هم ارتباطی ندارن. پس این آقایون ترسی از این موضوع نخواهند داشت.
    امیدوارم این حرفهام شمارو ناامید نکرده باشه .
    حداقل شما امیدوار باشید.
    پیشنهاد میکنم یه کم خانم پارکر رو از وضعیت پرونده ها و چگونگی کار مطلع سازید . به نظر میرسید که ایشون هنوز خیلی اشراف رو پرونده های ۳۸ تایی و مشکلات موجود نداره . البته این برداشت منه . به عنوان پیشنهاد خدمتتون گفتم. ممکنه اشتباه میکنم.
    موفق باشید

    • ۱۰ آبان ۱۳۹۰ در ۱۴:۳۰ | #4

      نه اصلا جای نگرانی نیست. در ان مکالمه آخر من فرصت نکردم موضوع اصلی را مطرح کنم اینکه اساسا دولت نمی تواند تا درخواستی را بررسی نکرده بگوید درخواست جدیدی فایل شود و استدلال احمقانه بود. در مورد ایرانیهای کانادا هم اینگونه نیست. جمعیت ایرانیان در بخشهایی از ککانادا بسیار متمرکز است و رای آنها بسیار مهم است. خانم پارکر هم به اندازه کافی روی داستان مسلط هست جنس مسایلی که باید ایشان مطرح می کرد متفاوت از آن مواردی بود که من گفتم و نوعی تقسیم کار بین ما بود

  3. بهی
    ۹ آبان ۱۳۹۰ در ۱۲:۳۲ | #5

    خسته نباشید:)))))))))))))))))))))))))))))

  4. السا
    ۹ آبان ۱۳۹۰ در ۰۹:۴۸ | #6

    با سلام و تشکر از زحمات شما
    من به عنوان پزشک عمومی که اولین امتحان مربوط به نظام پزشکی کانادا را داده ام وجزو گروه مشاغل ۳۸ گانه می باشم در پاسخ به سوال انحرافی مطرح شده در جلسه که بررسی صلاحیت پزشکان ایرانی در اداره مهاجرت طول می کشد باید ذکر کنم که این وظیفه بر عهده ادارات ECFMG وMCC میباشد که انها نیز کار خود را به درستی وبر اساس قوانین خاص خود انجام می دهند واین بار اضافی بر دوش اداره مهاجرت نبوده و همه زحمت و هزینه ان هم بر عهده خود متقاضی است

  5. ویدا دیوبندی
    ۹ آبان ۱۳۹۰ در ۰۷:۲۹ | #8

    آقای دکتر مختاری عزیز
    سلام و خسته نباشید گرچه ما جز متقاضیان لیست ۳۸ گانه نیستیم ولی از زحمات شما برای جامعه ایرانیان بسیار سپاسگزارم

  6. مهرداد
    ۸ آبان ۱۳۹۰ در ۱۹:۱۷ | #9

    با سلام بنظرم هر جه دست اقای کنی پیش هم حزبیهایش رو شود بهتر است.فکر میکنم اگر اقای کنی از درون حزبش تحت فشار باشد بیشتر به تغییر رویه فکر میکند.بهترین روش مبارزه سیاسی همراه کردن محافظه کاران است وانها دیر یا زود مجبورند اقای کنی را به تک روی در قبال سیاستهای حزبی خود محکوم کنند و او را قربانی اهداف دراز مدت خود کنند به نوعی تمامی تقصیرات را گردن شخص کنی بیندازند.

دیدگاه ها مسدود است.