داستان هولوکاست ۱۹۱۷ در ایران به دست انگلیسیها
این روزها مطلبی خواندم در مورد آنچه انگلیسیها در جریان جنگ جهانی اول بر سر مردم ایران آوردند. ایجاد قحطی مصنوعی که منجر به مرگ ۹ تا ۱۱ میلیون ایرانی شده است. به گونه ای که جمعیت ایران نصف شده است و به عدد سال ۱۹۰۰ بازگشته است. انگلیسیها همه غلات موجود را با قیمت بالا خریده اند و مانع از واردات غلات از کشورهای همسایه و نیز آمریکا شده اند.
این سیاست انگلیسی البته تنها در ایران بکار گرفته نشده و انگلیسیها آنرا در هند چین و حتی ایرلند اجرا کرده اند.
آقای دکتر محمد قلی مجد کتابی را در این زمینه به انگلیسی به نام The Great Famine and Genocide in Persia, 1917-1919 سالها پیش نوشته است که به نظرم مهمترین کتاب نوشته شده در این زمینه است. در مورد این کتاب اینجا بخوانید.
مصاحبه جالبی هم با ایشان در یوتیوب هست که اینجا ببینید.
جناب دکتر مختاری محض اطلاع نظریه اقای دکتر مجد در این خصوص از طرف اکثر مورخین رد شده است.مهمترین سند اینست که در آن زمان که جمعیت ایران حدود ۲۰ میلیون نفر بوده و بنا بر این ادعا باید نیمی از جمعیت ایران از بین رفته باشند، مورخین معتبر آن زمان نظیر مرحوم کسروی که دقت گزارش های ایشان از طرف دوست و دشمن تایید شده چنین فاجعه وسیعی را گزارش نکرده اند. کسروی به مشکلات و قحطی های آن زمان که عمدتا بر اثر آشوبهای داخلی بوجود آمده بود اشاره میکند ولی صحبتی از منع ورود غلات یا مرگ و میر در این سطح وسیع در کتاب های ایشان بخصوص تاریخ هجده ساله آذربایجان که مربوط به همین دوره است دیده نمی شود. بسیار از ما پدر بزرگ و مادربزرگ هایی داریم که در آن زمان زیسته بودند و چنین چیزی را نقل نکرده اند. بطور کلی این موضوع افسانه ای بیشتر بنظر نمیرسد.
نظر شما محترم است ولی من از همان پدر بزرگها و مادر بزرگها سالها پیش شنیده ام که به همین وسعت بوده است ضمن اینکه بله نیمی از جمعیت ۲۰ میلیونی ایران به کام مرگ رفته اند.
این اکثر مورخین را که نظریه دکتر مجد را رد کرده اند نام ببرید. امیدوارم نام خسرو معتضد در میان آنها نباشد که هر چه می گوید عکس آن درست است
بسیار عالی بود و قابل استفاده و البته قابل تأمل !